Arkusz umożliwiający prowadzenie Książki Przychodów i Rozchodów. Arkusz pozwala na generację JPK_PKPiR (2) obowiązującej od 1 stycznia 2017. Wersja JPK: 2. Wersja arkusza: 1.2. Pobierz Książkę Przychodów i Rozchodów JPK_PKPiR (2) Książka składa się z: zakładki "opis" zawierajacej instrukcję obsługi. 12 zakładek po jednej Zmiana formy opodatkowania na ryczałt a dokumentacja. Przejście z pkpir na ryczałt ewidencjonowany wiąże się częściowo ze zmianą prowadzonej dokumentacji. Po zmianie formy opodatkowania podatnik nie prowadzi już podatkowej księgi przychodów i rozchodów a ewidencję przychodów, która jest właściwa dla ryczałtu. Zgodnie z rozporządzeniem z dnia 18 grudnia 2015 r. w sprawie prowadzenia uproszczonej ewidencji przychodów i kosztów przez niektóre organizacje pozarządowe oraz stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego zapisy w uproszczonej ewidencji są dokonywane w sposób staranny, czytelny i trwały, na podstawie prawidłowych i rzetelnych Propozycja od krakowskiego producenta pozwala prowadzić księgę przychodów i rozchodów KPiR wraz ze szczegółową ewidencją ryczałtową, przebiegu pojazdów oraz wynagrodzeń na komputerach Musi zdecydować, czy ma ją ująć w kosztach uzyskania przychodu, czy ma ją odliczyć w zaliczce na podatek dochodowy. Przedsiębiorca, który prowadzi książkę przychodów i rozchodów przy ustalaniu podstawy wymiaru składki zdrowotnej powinien wziąć pod uwagę przychody oraz koszty ich uzyskania jakie zostały ujęte w księdze. Vay Tiền Nhanh Ggads. Przedsiębiorca 20 października 2017Kiedy można zdecydować się na książkę przychodów i rozchodów i jak ją prowadzić?Kto ma obowiązek prowadzenia księgi przychodów i rozchodów?Obowiązek prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (według Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych), z uwzględnieniem przychodów z działalności gospodarczej za poprzedni rok podatkowy, które nie przekroczyły 1,2 mln euro w przeliczeniu na walutę polską po średnim kursie NBP obowiązującym w dniu 30 września roku poprzedzającego dany rok podatkowy, mają:osoby fizyczne,spółki cywilne lub jawne osób fizycznych,spółki partnerskie wykonujące działalność księgę przychodów i rozchodów prowadzą osoby mające gospodarstwo rolne bez zatrudnionych pracowników, członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych oraz pracowników rolnych, którzy wykonują działalność gospodarczą osobiście bądź z udziałem członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym. Przychód z takiej działalności gospodarczej nie powinien w takim przypadku przekraczać 10 tysięcy złotych w roku nie musi prowadzić księgi przychodów i rozchodów?Są również podmioty, które nie prowadzą księgi przychodów i rozchodów. Należą do nich osoby:prowadzące księgi rachunkowe,opłacające podatek dochodowy w formach zryczałtowanych,wykonujące zawód adwokata w zespole adwokackim,dokonujące sprzedaży środków trwałych po likwidacji prowadzenia księgi przychodów i rozchodów może być zniesiony także w przypadku szczególnych okoliczności – rodzaju i rozmiaru wykonywanej działalności, wieku czy stanu zdrowia. Należy wtedy złożyć pisemny wniosek we właściwym dla miejsca zamieszkania urzędzie skarbowym, ale nie później niż 30 dni przed rozpoczęciem miesiąca, od którego miałoby obowiązywać pamiętać, że przedsiębiorca, który rozpoczyna działalność w ciągu roku podatkowego, powinien założyć księgę przychodów i rozchodów z pierwszym dniem prowadzenia działalności i prowadzić ją do 31 grudnia danego roku, a każdą kolejną zakładać 1 stycznia nowego księgi powinno odbywać się w sposób rzetelny (zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty) oraz niewadliwy – zgodnie z przepisami rozporządzenia i objaśnieniami do wzoru księgi. Ponadto istnieje kilka założeń, które potwierdzają rzetelność w prowadzeniu księgi, np. gdy błędne zapisy są skutkiem omyłki, a podatnik posiada odpowiednie dowody księgowe, które odpowiadają warunkom określonym w przepisach, lub uzupełnił zapisy czy też dokonał ich korekty przed rozpoczęciem kontroli przez naczelnika urzędu skarbowego bądź organ kontroli się również zdarzyć, że błędy spowodowały podwyższenie kwoty podstawy opodatkowania (poza błędami, które polegają na niewykazaniu lub zaniżeniu kosztów zakupu towarów handlowych bądź materiałów podstawowych oraz robocizny), a także, że brak odpowiednich zapisów wyniknął z nieszczęśliwego wypadku lub zdarzenia sytuacje także nie wpływają na nierzetelność prowadzenia księgi przychodów i rozchodów – wyjaśnia specjalista z Domu Podatków – warszawskiego biura rachunkowego, które świadczy profesjonalne usługi księgowe i doradcze. Podatkowa księga przychodów i rozchodów to nieskomplikowana i wymagająca stosunkowo niewiele czasu forma prowadzenia księgowości. Celem prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów jest rozliczenie podatku od dochodu uzyskanych z prowadzonej działalności gospodarczej (PIT-5/PIT-5L). Jest ona przeznaczona dla osób, które nie muszą prowadzić ksiąg rachunkowych i nie wybrały ryczałtowego opodatkowania podatkiem dochodowym. Dowiedz się więcej na temat KPiR. Książka przychodów i rozchodów – omówione zagadnienia: 1. Prowadzenie księgi przychodów i rozchodów 2. Prowadzenie KPiR wg. przepisów 3. Przykłady 4. Księga przychodów i rozchodów – należy pamiętać! 5. Stwierdzone błędy w zapisach – jak poprawić? Prowadzenie księgi przychodów i rozchodów Księga przychodów i rozchodów powinna być spójna i jednolita, natomiast karty powinny zostać kolejno ponumerowane. Podatnik powinien ewidencjonować sprzedaż z oznaczeniem kolejnego numeru wpisu, datą uzyskanego przychodu i kwoty. Tak samo postępuje się z ewidencją kosztów uzyskania przychodów (wydatkami). Z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży w wyżej wymienionej formie zwolnieni są podatnicy, którzy prowadzą ewidencję z zastosowaniem kas fiskalnych. Podatnik powinien wprowadzać zapisy w ewidencjach po zakończeniu każdego dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym. Zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów należy dokonywać w sposób chronologiczny. Na podstawie dowodów księgowych (przede wszystkim na podstawie faktur i rachunków). Każdemu zdarzeniu gospodarczemu należy nadać numer początkowy i wprowadzić wymagane informacje dotyczące transakcji: tzn. numer dowodu księgowego datę zdarzenia dane kontrahenta zwięzły opis transakcji (np. zakup materiałów biurowych) Poszczególne transakcje należy rozliczać kwotowo. Zapisów w księdze należy dokonywać w języku polskim i walucie polskiej oraz w sposób staranny, czytelny i trwały. Podatnik ma również obowiązek zbroszurować księgę i kolejno ponumerować jej karty. Podatnik prowadzący księgę przychodów i rozchodów jest zobowiązany nie tylko wprowadzać zapisy zdarzeń gospodarczych (przychodów i kosztów) w ewidencji. Zgodnie z kolejnością ich występowania, ale musi to również robić w sposób niewadliwy i rzetelny. Prowadzenie KPiR wg. przepisów Zgodnie z § 11 pkt. 2 Rozporządzenia MF z dnia 26-08-2013 r. w sprawie prowadzenia Księgi przychodów i rozchodów, za niewadliwą uważa się księgę prowadzoną zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz objaśnieniami do wzoru księgi opracowanego przez Ministra Finansów. Wady w księdze to: brak dat, niechronologiczne zapisy, zaklejanie zapisów, brak wszystkich danych kontrahenta Przykład 1 Podatnik prowadzi księgę przychodów i rozchodów w wersji elektronicznej. Zapisów dokonuje niedbale: nie uzupełnia danych dotyczących kontrahenta lub przedmiotu działalności, często wpisuje dane w nieodpowiednich kolumnach. W ten sposób podatnik narusza przepisy i prowadzona przez niego księga jest wadliwa. Zgodnie z § 11 pkt. 3 i 4 Rozporządzenia MF z dnia 26-08-2013 r. w sprawie prowadzenia Księgi przychodów i rozchodów, za rzetelną uznaję się księgę przychodów i rozchodów, której zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. Dopuszcza się popełnienie błędu, który nie spowoduje, że księga zostanie uznana za nierzetelną. Jednak należy pamiętać, że błąd nie może przekraczać 0,5 % przychodu wykazanego w księdze za dany rok podatkowy albo przychodu wykazanego w roku podatkowym do dnia, w którym naczelnik urzędu skarbowego, czy też organ kontroli skarbowej stwierdzi istnienie tego błędu. ▲ wróć na początek Przykład 2 Podatnikowi zdarza się nie ewidencjonować przychodów lub błędnie wpisać kwoty przychodu. Niewpisane kwoty przychodu stanowią 0,48 % przychodu wykazanego w księdze przychodów i rozchodów za rok podatkowy 2012. Księgę uzna się za prowadzoną rzetelnie. Natomiast w roku 2013 niewpisane kwoty przychodu i błędnie wpisane kwoty stanowią 0,60 % przychodu wykazanego w księdze przychodów i rozchodów za dany rok podatkowy. KPiR jest prowadzona nierzetelnie. Księga przychodów i rozchodów zostanie uznana za rzetelną również wtedy, gdy: błędne zapisy są skutkiem ewidentnej pomyłki, a podatnik posiada prawidłowe dowody księgowe dokumentujące dane zdarzenie gospodarcze podatnik uzupełnił zapisy albo dokonał korekty przed rozpoczęciem kontroli przez naczelnika urzędu skarbowego, czy też organu kontroli skarbowej błędy spowodowały podwyższenie kwoty podstawy opodatkowania (np. przez pomyłkę zawyżono przychody firmy), pod warunkiem że nie jest to błąd podlegający na niewykazaniu lub zaniżeniu kosztów zakupu materiałów podstawowych, towarów handlowych i kosztów robocizny, na skutek nieszczęśliwego wypadku albo zdarzenia losowego podatnik nie był w stanie prowadzić księgi. Przykład 3 Jeżeli w trakcie kontroli okaże się, że podatnik nie wpisał danych do księgi w odpowiednim terminie, wtedy księga zostanie uznana za nierzetelną. Zakup materiałów podstawowych wpisywany powinien być do księgi niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu. Jeśli w trakcie kontroli okaże się, że w magazynie są towary, które nie są ujęte w księdze w wymaganym przepisami prawa terminie, księga jest traktowana jako nierzetelna. Przy badaniu rzetelności czy nie wadliwości księgi nie jest brany pod uwagę stopień winy podatnika, tzn. czy świadomie zawyżył koszty, czy nieświadomie się pomylił. Pobyt w szpitalu jest traktowany jako zdarzenie losowe, może być czynnikiem, który zostanie wzięty pod uwagę podczas oceny prawidłowości prowadzonej księgi. W pozostałych przypadkach urząd skarbowy może uznać księgę przychodów i rozchodów za nierzetelną. W tym przypadku ustali dochód z pominięciem zapisów w niej dokonanych, czyli szacunkowo. Księga może zostać uznana za nierzetelną przede wszystkim wtedy, gdy: dochód jest znacznie niższy od przeciętnie uzyskanego przez innych podatników w danej branży oraz podobnych warunkach prowadzenia działalności, wynika z niej ewidentna sprzeczność, dochód jest rażąco niższy od tego, jaki byłby konieczny do pokrycia wydatków podatnika np. kwota zakupu towarów handlowych wynosi znacznie więcej, niż kwota ewidencjonowanej sprzedaży tych samych towarów, może to oznaczać, że podatnik niepotrzebnie tworzy zapasy towarów, których nie jest wstanie sprzedać albo zaniża wartość sprzedaży, w tym przypadku remanent pozwoli ustalić jaki jest stan faktyczny. Jeżeli ktoś nierzetelnie prowadzi księgę przychodów i rozchodów, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. Grzywna ta może przewyższyć kwotę 5 000 000 zł. W sprawach mniejszej wagi sprawca czynu zabronionego podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Tej samej karze także podlega ten, kto wadliwie prowadzi księgę (grzywna może przekraczać 30 000 zł). Księga przychodów i rozchodów – należy pamiętać! KPiR prowadzi się w miejscu wykonywania działalności gospodarczej lub we wskazanym miejscu. Przy komputerowym prowadzeniu księgowości należy przechowywać zapisy na trwałych nośnikach (np. CD-R czyli nośnik który uniemożliwi przypadkowe skasowanie plików archiwalnych). Na dowodach księgowych nie można dokonywać żądnych poprawek oraz zapisów. Jeśli podatnik stwierdzi błąd w otrzymanym dowodzie księgowym powinien wystąpić o jego korektę (dotyczy to zwłaszcza faktur). Wszelkie opisy dokumentów dokonuje się na ich odwrocie. Podatnik jest zobowiązany do przechowywania wszystkich dowodów księgowych razem z księgą przychodów i rozchodów w miejscu wykonywania działalności gospodarczej. Lub miejscu wskazanym przez podatnika (np. siedziba podatnika, jeżeli jest inna aniżeli miejsce prowadzenia działalności). Dowodami księgowymi w ujęciu podatkowym są wszelkie faktury zarówno sprzedaży jak i zakupu, faktury korygujące, rachunki, noty korygujące. Jak również dokumenty celne, opłaty skarbowe, sądowe, pocztowe. Wszystkie, które mogą stanowić potwierdzenie zaistnienia zdarzenia gospodarczego zgodnie z jego rzeczywistym przebiegiem. Aby księga mogła być uznana za prawidłowo prowadzoną, musi zostać zapewnione: a) bezzwłoczny dostęp do treści dokonywanych zapisów b) wykonywanie wydruku wszystkich danych z zachowaniem porządku chronologicznego oraz wzorem księgi. c) przechowywanie danych w postaci elektronicznej w sposób chroniący przed ich zniszczeniem, zatarciem albo zniekształceniem. Pomimo prowadzenia księgi w wersji elektronicznej, przedsiębiorca jest zobowiązany do sporządzenia wydruków comiesięcznej ewidencji zdarzeń gospodarczych. Jak również podsumowania zapisów za dany miesiąc, w terminie do 20 miesiąca następującego po miesiącu, którego dane dotyczą. Stwierdzone błędy w zapisach poprawia się przez: skreślenie dotychczasowej treści a następnie wpisanie nowej, z zachowaniem czytelności błędnego zapisu, należy również dokonać podpisu przy poprawce i umieścić przy niej datę dokonania poprawki albo wprowadzenie do księgi przychodów i rozchodów niewpisanych dowodów lub dowodów zawierających korekty błędnych zapisów, zapisy zmniejszające przychody albo koszty mogą być dokonywane ze znakiem minus („-”) lub kolorem czerwonym. Nie można poprawiać błędów w księdze zamazując korektorem lub taśmą korygującą, przez ścieranie gumką, kilkakrotne przekreślenie. Jeżeli taka sytuacja będzie miała miejsce księga w postępowaniu podatkowym może zostać potraktowana jako wadliwa. ▲ wróć na początek UWAGAZachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress oraz Disquss. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane wyłącznie w celu opublikowania komentarza na blogu. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. Dane w systemie Disquss zapisują się na podstawie Twojej umowy zawartej z firmą Disquss. O szczegółach przetwarzania danych przez Disquss dowiesz się ze strony. Księga przychodów i rozchodów jest uproszczoną formą księgowości, znacznie prostszą niż księgi rachunkowe (tzw. pełna księgowość). Na jej podstawie można obliczyć swoje zobowiązania podatkowe. Księga przychodów i rozchodów powinna zostać założona z dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej. Jeżeli już prowadzimy swoją firmę, a chcemy zmienić formę rachunkowości, powinniśmy to zrobić wraz z rozpoczynającym się rokiem czyli 1 stycznia nowego roku podatkowego. Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów (KPiR) precyzuje Ustawa o Podatku Dochodowym od Osób Fizycznych z dnia 26 lipca 1991 roku ( 1993 nr 90 poz. 416 Dz. U. Nr 90 poz. 416 z późniejszymi zmianami; tekst jednolity Dz. U. z 2000 roku Nr 14 poz. 176 i Dz. U. z 2000 roku Nr 104, Zawartość KPiR jest ściśle określona w przepisach. Wzór ten został określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia KPiR. Na stronie tytułowej powinny znaleźć się takie dane jak imię i nazwisko podatnika, nazwa firmy i zakres wykonywanej działalności. Dalsza część księgi podatkowej składa się z składa się z 17 kolumn, gdzie główne trzy stanowią: Kolumny nr 4 i 5 – kontrahent, Kolumny nr 7, 8 oraz 9 – przychód, Kolumny nr 12, 13 oraz 14 – wydatki (koszty). KPiR a pełna księgowość Rachunkowość pełną zobligowani się prowadzić przedsiębiorcy prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą jeżeli ich przychody netto za poprzedni rok wyniosły co najmniej równowartość 2 mln euro. Konieczność prowadzenia pełnych ksiąg rachunkowych dotyczy również kapitałowych spółek prawa handlowego (spółek akcyjnych i z ograniczoną odpowiedzialnością) oraz spółek osobowych prawa handlowego (komandytowych i komandytowo-akcyjnych). Osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą mogą dobrowolnie przejść na pełną księgowość. poznaj naszą ofertę skontaktuj się z nami Pełna księgowość a książka przychodów i rozchodów Rachunkowość pełna, czyli pełne księgi to bardziej skompilowany sposób prowadzenia ewidencji podatkowej. Ewidencjonowaniu podlega dokładnie każda operacja gospodarcza, zobowiązanie czy należność. Wymagane jest również sporządzanie sprawozdania finansowego. Chociaż prowadzenie tej formy księgowości jest skomplikowana i wymagająca to posiada ogromną zaletę. Można na podstawie pełnych ksiąg rachunkowych przeprowadzić dokładną analizę finansową przedsiębiorstwa. Decydując się na przejście z pełnej księgowości na KPiR (o ile nie osiągaliśmy określonego limitu i nie jesteśmy zobowiązani przepisami prawa podatkowego do prowadzenia pełnej rachunkowości) musimy wykonać kilka niezbędnych czynności. Pierwszym krokiem jest zawiadomienie naczelnika urzędu skarbowego o zmianie ewidencji przychodów i rozchodów. Przejście z pełnej księgowości na książkę przychodów rozchodów możliwe jest wraz z nowym rokiem podatkowym (1 stycznie nowego roku podatkowego). Pełna księgowość a KpiR Oba sposoby prowadzenie rachunkowości w przedsiębiorstwie posiadają swoje zalety oraz wady. Często małe firmy oraz osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą zaczynające swoją przygodę z biznesem wybierają prowadzenie firmy na podstawie Księgi Przychodów i Rozchodów. Jest to prosty, ale nie dający możliwości analizy sytuacji finansowej w przedsiębiorstwie. Pełne księgi rachunkowe są bardziej zaawansowaną formą prowadzenia ewidencji przepływu pieniężnego w firmie, która daje możliwość wnikliwej analizy finansowej przedsiębiorstwa. Na jej podstawie można podjąć decyzję o ewentualnych inwestycjach. Prowadzenie pełnej rachunkowości Księgowość prowadzi się na podstawie ksiąg rachunkowych, określanych często jako księgi handlowe (tzw. pełna księgowość). Wymaga to specjalistyczny wiedzy dotyczącej przepisów podatkowych, ustaw oraz rozporządzeń. Prowadzenie pełnej księgowości powinno być zlecone firmie księgowej. Biuro księgowe PIK zajmuje się prowadzeniem pełnych ksiąg rachunkowych. Nasza oferta obejmuje kompleksową obsługę spółek prawa handlowego, spółek osobowych prawa handlowego oraz osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą. Kto jest zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych? Podmioty prowadzące działalność gospodarczą zobowiązane są do prowadzenia ewidencji w celu ustalenia podstawy opodatkowania. Ewidencja ta może być prowadzona w formie: podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, ksiąg rachunkowych. Dwie pierwsze są uproszczoną formą ewidencji zdarzeń gospodarczych, natomiast trzecia forma jest bardziej rozbudowana. Jednostki zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych zostały określone w art. 2 ustawy o rachunkowości, a ich krąg jest bardzo szeroki. Przede wszystkim obowiązkiem tym są obarczone jednostki, które prowadzą działalność gospodarczą w formie spółek handlowych. Do grona podatników, mających obowiązek prowadzić księgi rachunkowe, należy zaliczyć: osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych spółki jawne osób fizycznych, a także spółki partnerskie w przypadku, gdy ich przychody za poprzedni rok obrotowy przekroczyły 1 200 000 euro (kwota ta co roku jest przeliczana na walutę polską po średnim kursie określanym przez NBP z dnia 30 września roku poprzedniego; limit kwoty na 2016 r. obliczony był z dnia 1 października 2015 r. i wyniósł 5 092 440,00 zł). Jednostki gospodarcze, które chcą dobrowolnie prowadzić księgi rachunkowe, ale nie przekroczyły powyższego limitu oraz prowadziły w poprzednim roku ewidencję w sposób uproszczony, zobowiązane są do końca roku złożyć we właściwym urzędzie skarbowym zawiadomienie o zmianie sposobu prowadzenia rachunkowości. Natomiast obowiązkowe przejście z ksiąg podatkowych na księgi rachunkowe (ze względu na przekroczenie limitu przychodów) nie powoduje obowiązku zawiadamiania urzędu skarbowego. Rezygnacja z prowadzenia ksiąg rachunkowych - co należy zrobić? Rezygnacja z prowadzenia ksiąg rachunkowych może zostać przeprowadzona w przypadku osób fizycznych, spółek cywilnych, spółek jawnych oraz spółek partnerskich pod warunkiem, że za poprzedni rok obrotowy nie przekroczyły limitu kwoty 1 200 000 euro przeliczonej na złotówki. Według aktualnych przepisów jednostki te nie mają obowiązku informować urzędu skarbowego o rezygnacji z prowadzenia ksiąg rachunkowych. Jednak w takim przypadku są one zobowiązane w określonym terminie do zawiadomienia urzędu skarbowego o zamiarze prowadzenia ewidencji w formie księgi przychodów i rozchodów. Zawiadomienie to należy złożyć w formie pisemnej odpowiedniemu według miejsca zamieszkania urzędowi skarbowemu w ciągu 20 dni od rozpoczęcia prowadzenia ewidencji w formie księgi przychodów i rozchodów. Co do zasady przedsiębiorca ma możliwość przejścia na księgę przychodów i rozchodów od nowego roku podatkowego. Tak więc rozpoczęcie prowadzenia ewidencji w formie uproszczonej następuje z dniem 1 stycznia. Jednak termin 20 dni liczy się od dnia następującego po dniu, w którym nastąpiło przejście na księgę przychodów i rozchodów, czyli od 2 stycznia. Oznacza, to iż termin złożenia zawiadomienia upływa z dniem 21 stycznia. W sytuacji, gdy zmiany ewidencji dokonuje: spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska, każdy ze wspólników jest zmuszony do zgłoszenia zamiaru prowadzenia księgi przychodów i rozchodów w urzędzie skarbowym odpowiednim ze względu na swoje miejsce zamieszkania. Ważne! Jeżeli przedsiębiorca we właściwym terminie nie poinformuje o zmianie prowadzenia ewidencji rachunkowej na księgę przychodów i rozchodów, musi w kolejnym roku podatkowym kontynuować ewidencję przychodów i wydatków w formie ksiąg rachunkowych. W przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą ogólnie akceptowaną formą złożenia takiego zawiadomienia może być również złożenie zawiadomienia na wniosku o zmianę wpisu do CEIDG. Opiera się ono na założeniu, że skoro wniosek CEIDG stanowi jednocześnie zgłoszenie do ZUS/KRUS, GUS oraz naczelnika urzędu skarbowego w momencie rejestracji działalności, to również złożenie wniosku o zmianę wpisu w CEIDG powinno być tożsame ze złożeniem zawiadomienia. Niestety w przepisach prawnych aktualnie brak jest bezpośredniego potwierdzenia takiej możliwości. Aktualizację taką wypełnia się na formularzu CEIDG-1 - w części 20 oznaczonej jako Rodzaj prowadzonej dokumentacji rachunkowej należy wybrać kwadrat “podatkowa księga przychodów i rozchodów”. Wypełniony formularz można osobiście złożyć w dowolnym urzędzie miasta lub gminy bądź wysłać elektronicznie (wysyłka elektroniczna wymaga bezpiecznego podpisu bądź rejestracji na stronie Przykład 1. Jan Kowalski w roku 2016 dobrowolnie prowadził księgi rachunkowe. Jego przychody netto ze sprzedaży z roku 2016 nie przekroczyły 1 200 000 euro w przeliczeniu na złotówki po średnim kursie ogłoszonym przez NBP. Pan Jan chciałby od 1 stycznia 2017 roku prowadzić ewidencję za pomocą księga przychodów i rozchodów. Rezygnacja prowadzenia z ksiąg rachunkowych nie musi być zgłaszana przez Jana Kowalskiego. Musi natomiast w ciągu 20 dni od rozpoczęcia ewidencji w powyższej formie powiadomić odpowiedni urząd skarbowy o zamiarze prowadzenia rachunkowości w formie księgi podatkowej. Termin ten liczony jest od dnia następującego po dniu, w którym pan Jan rozpoczął prowadzenie ewidencji w nowej formie, czyli od 2 stycznia. Złożenie zawiadomienia upływa więc z dniem 21 stycznia. Jeżeli pan Jan nie dotrzyma terminu złożenia zawiadomienia, zobowiązany jest nadal prowadzić ewidencję za pomocą ksiąg rachunkowych. W celu ustalenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego podmioty prowadzące działalność gospodarczą zobowiązane są prowadzić odpowiednie księgi w oparciu o zasady rachunkowe. W polskim systemie prawnym przewidziano dwa możliwe sposoby prowadzenia rachunkowości – przy użyciu podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz za pomocą ksiąg rachunkowych. Zaznaczyć należy, że pomiędzy wskazanymi księgami podatkowymi nie ma sztywnego podziału i podatnicy mają możliwość, a czasem nawet obowiązek, przejścia z jednej formy na drugą. Przejście z podatkowej księgi na księgi rachunkowe Jak wskazano na wstępie, podatnicy zobligowani są do prowadzenia odpowiednich ewidencji mających za zadanie ustalenie dochodu lub straty, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za konkretny rok podatkowy. Kryterium wskazujące, kiedy należy prowadzić księgi rachunkowe, a kiedy podatkową księgę przychodów i rozchodów, zostało wskazane w ustawie o rachunkowości. Zgodnie z przepisami tejże ustawy obowiązek przejścia z podatkowej księgi przychodów i rozchodów na księgi rachunkowe dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, w sytuacji gdy przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych w danym roku będą większe od 2 000 000 euro. Kurs euro przelicza się na złote polskie po średnim kursie ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok obrotowy, od którego należy rozpocząć dokonywanie zapisów w formie ksiąg rachunkowych. Przykład 1. Osoba fizyczna prowadziła od początku 2016 r. podatkową księgę przychodów i rozchodów. W 2016 r. przychody netto przedsiębiorcy wyniosły 2 200 000 euro. Oznacza to, że od 2017 r. podatnik był zobligowany prowadzić księgi rachunkowe. Przykład 2. Spółka z osiągnęła w 2016 r. przychód netto w kwocie 1 000 000 euro. Mimo że nie został przekroczony próg ustawowy, spółki handlowe mają zawsze obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych. W celu ustalenia, czy powstaje obowiązek przejścia na księgi rachunkowe, należy zestawić ze sobą przychody z kolumny 9 „Razem przychód”. Przejście z podatkowej księgi przychodów i rozchodów następuje od następnego roku po przekroczeniu wymienionego limitu przychodów. Należy również zaznaczyć, że osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne oraz spółki partnerskie mogą od początku następnego roku obrotowego dobrowolnie stosować przepisy ustawy o rachunkowości, czyli prowadzić księgi rachunkowe, nawet wtedy, gdy przychody są niższe od równowartości w walucie polskiej 2 000 000 euro. W tej sytuacji podmioty te przed rozpoczęciem roku obrotowego są obowiązane do zawiadomienia o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Obowiązek zamknięcia podatkowej księgi przychodów i rozchodów W przypadku przekroczenia limitu podatnik prowadzący do tej pory podatkową księgę rozpoczyna prowadzenie pełnej rachunkowości od początku następnego roku. Wcześniej należy jednak dokonać zamknięcia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W tym celu niezbędne jest podsumowanie wszystkich kolumn księgi, przeprowadzenie spisu z natury towarów i materiałów oraz ustalenie wyniku z prowadzonej działalności. Jednym z elementów wpływających w sposób bezpośredni na dochód jest wartość spisu z natury na początek i koniec okresu, za który dochód jest ustalany. Obowiązek sporządzania spisu z natury wynika z przyjęcia uproszczeń w prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Sporządzenie spisu z natury na początek i koniec okresu, za który ustala się dochód, umożliwia ustalenie zmiany stanu zapasów w postaci towarów handlowych i materiałów. Otworzenie ksiąg rachunkowych Na podmiot gospodarczy, który przechodzi z podatkowej księgi na księgę rachunkową nałożono szereg czynności, które powinny zostać wykonane. W pierwszej kolejności należy: sporządzić inwentaryzację majątku firmy oraz źródeł jego finansowania, określić i wprowadzić dokumentację przyjętych zasad rachunkowości; sporządzić bilans otwarcia na podstawie zatwierdzonego inwentarza; otworzyć księgi rachunkowe; ewidencjonować operacje gospodarcze oraz uogólniać wyniki w formie sprawozdań, zgodnie z zasadami rachunkowości. Jak wynika z przedstawionego wyliczenia, pierwszą czynnością wiążącą się z przejściem z podatkowej księgi na księgi rachunkowe jest sporządzenie inwentarza. Poprzez inwentarz rozumie się wykaz posiadanych na początku roku składników majątku przedsiębiorcy. Określenie oraz wprowadzenie zasad (polityki) rachunkowości powinno obejmować takie pozycje jak określenie: roku obrotowego i wchodzących w jego skład okresów sprawozdawczych; metody wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego; sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych, w tym co najmniej:systemu służącego ochronie danych i ich zbiorów, w tym dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych i innych dokumentów stanowiących podstawę dokonanych w nich zapisów. Kolejnym obowiązkowym elementem jest sporządzenie bilansu otwarcia. Bilans to zestawienie środków gospodarczych (aktywów) oraz źródeł ich finansowania (pasywów) sporządzone na dany dzień. Aktywa i pasywa przedstawiają ten sam majątek jednostki gospodarczej z różnej perspektywy. Dlatego też przy sporządzaniu bilansu obowiązuje zasada równowagi bilansowej, zgodnie z którą ogólna kwota aktywów musi być równa łącznej sumie pasywów.

przejście na książkę przychodów i rozchodów